ATATÜRK'TEN ERMENÝ SORUNU-SEÇMELER
Rum, Ermeni gibi unsurlardan ayrý ayrý oluþan bir takým çeteler, adi hýrsýzlýkla, ara sýra da öldürmelerle meþgul olmuþlar, Rum ve Ermeni sürgünü esnasýnda bu unsurlardan ortaya çýkan bazý çeteler ise siyasi bir hüviyet kazanmýþtýr. Ruslarýn istilasý baþlayýnca, memleket içinde karýþýklýk meydana getirmek için bunlar, Ruslar tarafýndan da teþvik ve denizden de desteklenmiþlerdir.
(22 Mayýs 1919) Ermenilerin siyasi emellerini fiilen elde etmek ve asayiþi bozuk göstermek maksadýyla Doðu vilayetleri içine çeteler geçireceklerini pek muhtemel görüyorum. (24 Mayýs 1919)
Ermenilere vilayetlerimizi peþkeþ çekmeleri de (...) ihtimal bulunuyor. Böyle bir vaziyette Ýngiliz birliklerinin Ermenilere öncülük edeceði çok muhtemeldir. böyle bir hali biz düþmanlýk olarak görmeye ve saymaya, meþru topraklarýmýzý ve milli baðýmsýzlýðýmýzý kurtarmak için mecburuz.... (30 Mayýs 1919)
Rum ve Ermeni komitacýlarýyla, bunlarýn ileri gelenleri, devamlý þekilde temasta bulunduklarý Ýngiliz subaylarý ile bazý Amerikan memurlarýndan çok yüz buluyorlar.
(5 Haziran 1919) tehcir sýrasýnda Merzifon'da esasen çokça kalan Ermenilerin bu kez baþka yerlerden de gelenler ve göçten dönenler yüzünden miktarlarýnýn daima artmakta olduðu Merzifon Amerikan Mektebi'ne getirilen eþya sandýklarýnýn üzerinde Otoman Amerikan markalarý görüldüðünden bunlarýn herhalde silah olduðunda þüphe býrakmýþtýr.
(6 Haziran 1919)
Ýngiliz subaylarý tarafýndan sevk ve idare edilen altý bin kiþi olduklarý tahmin edilen Ermeni kuvvetinin Nahcivan ve havalisini iþgal ettikleri ... (11 Haziran 1919)
bir Ýngiliz subayý Iðdýr'dan Bayezit'e gelerek, Mutassarýf'a: Ýngiltere himayesinde teþekkül eden Ermenistan'a Bayezit havalisinin de býrakýldýðýný bir aya kadar on beþ bin Ermeni muhacirinin Ermeni düzenli birlikleri himayesiyle eski yurtlarý olan Bayezit sancaðýna sevk edileceðini bildirmiþtir. Doðu vilayetlerinden bir karýþ topraðýn bile Ermenistan'a býrakýlmasýnýn mümkün olmayacaðý, bir tek Ermeni askerinin sýnýrýmýzýn bu tarafýna geçmesinin ateþle karþýlýk göreceði (12 Haziran 1919)
Doðu vilayetleri halkýnýn, Ermeni çetelerinin acýmasýzlýðýna ve taarruzlarýna hedef olmuþ, en büyük felaketi görmüþ bir unsur olmak sýfatýyla, birlik ve fedakarlýk lüzumunu en önce takdir ettikleri iftiharla görülmektedir. (16 Haziran 1919)
Devlet ve milletimizin parçalanmasý ve Ermeni ve Yunan esaretine düþülmesi söz konusudur. Altý yüz elli sene efendilik eden bir milletin köle mevkiine düþmesi kolay bir hadise deðildir.
(6 Temmuz 1919)
Mübarek vatan ve milleti parçalanmak tehlikesinden kurtarmak ve Yunan ve Ermeni emellerine kurban etmemek için açýlan milli mücadele uðrunda milletle beraber serbest surette çalýþmaya resmi ve askeri sýfatým artýk mani olmaya baþladý. Bu mukaddes gaye için milletle beraber nihayete kadar çalýþmaya mukaddesatým adýna söz vermiþ olduðum için pek aþýðý bulunduðum yüce askerlik mesleðine bugün veda ve istifa ettim. (8 Temmuz 1919)
Osmanlý tebaasýndan olan Ermeni unsurlarý, gördükleri teþvik ve yardýmýn neticesiyle de, milli namusumuzu yaralayacak taþkýnlýklardan baþlayarak, nihayet hazin ve kanlý safhalara girinceye kadar küstahane tecavüzlere koyuldular. Vatanýn parçalanmasý söz konusu ve karar olarak, Doðu Vilayetlerimiz'de "Ermenistan", Adana ve Kozan havalisinde "Kilikya" adý ile yine Ermenistan; bu milletin, esarete, kölelik payesine indirilmesi ve nihayet bu devletin tarih sayfasýný kapatarak ebediyet mezarýna defnetmek gibi, insaniyet ve medeniyetle ve hele milliyet esaslarýyla baðdaþmayan emeller kabul ve onay yeri bulmuþ ve görülüyor ki, tatbikat devresi de baþlamýþtýr. Bir istila fikri besleyen Ermeniler, Nahcivan'dan Oltu'ya kadar bütün Ýslam ahaliye baský ve bazý mahallerde katliam ve yaðma yapýyorlar. Sýnýrlarýmýza kadar Ýslamlarý mahva mahkum ve göçe mecbur ederek Doðu Vilayetleri'miz hakkýndaki emellerine doðru emniyetle yaklaþmak ve bir taraftan da 400 bin olduðunu iddia ettikleri Osmanlý Ermenisini bir dayanak olmak üzere memleketimize sürmek istiyorlar. memleketimizde külliyetli yabancý parasý ve birçok propagandalar cereyan ediyor. Bundaki gaye, pek aþikardýr ki, milli hareketi neticesiz býrakmak, Yunan, Ermeni emellerini ve vatanýn bazý mühim kýsýmlarýný iþgal gayelerini kolaylaþtýrmaktýr. (23 Temmuz 1919)
Doðuda Ermeniler Kýzýlarmaða kadar geniþleme hazýrlýklarýna ve þimdiden sýnýrlarýmýza kadar dayanan katliam siyasetine baþladý. (4 Eylül 1919)
vatanýmýz içinde baðýmsýz Ermenilik teþkili gayesine yönelik harekata karþý birlikte müdafaa ve mukavemet meþru esasý kabul edilmiþtir. (11 Eylül 1919) Mütareke gününden beri Rum ve Ermenilerin, Ýtilaf Devletleri teþvik ve himayesi altýnda nasýl milli izzeti nefsimizi yaraladýklarýný, ne suretle saltanat ve hükümet hakkýný ayaklar altýna aldýklarýný ... (17 Eylül 1919)
Ermenilere hiçbir kötü kastýmýz yoktur. Bilakis onlarýn her türlü tabiiyet haklarýna tamamen riayetkarýz. Bunun aksi olarak yayýnlar, düzmeceden ve Ýngilizlerin aldatmacasýndan ibarettir. Ermeni facialarýnýn hala mevcut eserlerinin gösterilmesi uygun olur. (21 Eylül 1919)
Ateþkes sonrasýnda hükümetimizin Adana ili ile Antep, Maraþ, Urfa sancaklarýný býrakma güçsüzlüðünde bulunmasý, bu yörede Fransýz ve Ýngiliz koruyuculuðu altýnda Ermeni iþgalini ve örgütlenmesini kesinleþtirmiþ ve bunlar, o il ve sancaklarý Ermenileþtirmek amacý ile bir yýla yakýn bir süre çalýþma göstermiþ 1. Þimdiye dek yapýlan saldýrýlarýn türü aþaðýda özetlenir: A. Fransýz ve Ýngiliz görevlileri ile Ermeni komitelerinin ve oralarda bulunan Ermeni topluluðunun açýktan açýða Müslümanlarýn haklarýna saldýrmalarý. B. Osmanlý topraklarýnýn deðiþik yerlerinde oturan Ermenilerin buralara göçlerinin kolaylaþtýrýlmasý ve burada sayýlarýnýn artýrýlmasý. C. Yabancý üniformasý ile Ermeni birliklerinin buralara gönderilmesi ve buradakilerle birleþtirilmesi. D. Ýslam halkýn az zamanda ekonomik ve baþka baskýlarla yok edilmesi ve öldürülmesi ve göçe zorlanmasý. E. Aralarýna aþamalý olarak sokulan bölücülükle Ýslam halkýnýn yabancý koruyuculuðunu istemek zorunda býrakýlmasý. (22 Eylül 1919)
Merkezi Erivan olan Ermeni Cumhuriyeti'ne karþý dostça olmayan hiçbir niyetimiz yoktur.... Bu yeni devletteki Ermeniler, Ermeni müfreze kumandanýnýn emirleriyle, Müslüman unsuru imha etmek üzere faaliyette bulunuyorlar. Bu emirlerin suretlerini gözlerimizle gördük. Erivan'daki Ermenilerin, Müslümanlarýn imha siyaseti güttükleri ve bu kanlý vahþet dalgasýnýn sýnýrlarýmýza kadar geniþlediði, sýnýrlarýmýzýn, öbür taraftan, ölümden kaçan sayýsýz Müslümanla dolu olmasýyla da teyit edilmiþ oluyor. Ýngilizler, bu hareketlerin cereyaný esnasýnda, bir yandan Ermenilerin Müslümanlara karþý tutumlarýný teþvik ettiler, hatta onlarý bu konuda kýþkýrttýlar, diðer taraftan Ermenilerin tecavüzlerini bize sayýp döktüler ve bunlarý tahammül edilemez hareketler olarak nitelediler ve bu komþu devlete saldýrarak misillemede bulunmaya bizi zorladýlar. Fakat biz hakikatin kendini göstereceðinden emin olarak Ermeni tahriklerine tahammül ettik ve Ýngilizlerin öfkelerini fark etmemiþ göründük. Hakikaten, bizi Ermenilere saldýrmaya teþvik eden ve bu þekilde kendi bölüklerini o topraklara gönderebilmelerini saðlayacak bir ortam yaratmayý planlayan Ýngilizlerin tutumlarýný meydana çýkarabileceðimizi düþündük. Ýngilizlerin bütün bu manevralarý, Kafkasya'yý boþaltmalarý mecburiyetini hissettikten sonra, onlarýn subay ve temsilcileri tarafýndan baþlatýldý. Erzurum ve Van'daki Müslümanlarýn ve bilhassa sýnýr bölgelerinde yaþayanlarýn; Ermenistan'da cereyan eden katliama dair her gün aldýklarý haberler ve ölümden kaçan ve aðlanacak vaziyette olan mültecilerin manzarasý karþýsýnda, büyük heyecana kapýlmalarý çok normaldir. (24 Eylül 1919)
Adana dahilinde, Ermenilerin Fransýzlar tarafýndan silahlandýrýldýðý ve Ýslamlarla boðazlaþmaya sevk edildikleri. (23 Ekim 1919)
Maraþ'a Fransýz kuvvetleri girmekte ve oradaki Ermeniler vasýtasýyla Müslüman kardeþlerimize karþý bir katliam icra etmekte olduklarý haber alýndý. (1/2 Kasým 1919)
Maraþ'tan alýnan saðlam malumatta, Maraþ'ý iþgal eden Fransýz kýtalarýnýn yüzde yirmisi Fransýz Cezayirli olup, geri kalaný Osmanlý Ermenilerinden meydana gelen fedailerdir. Bunlar þehirde namuslu Ýslam kadýnlarýna taarruz etmekte ve Müslüman ahaliye zulüm ve iþkence yapmaktadýr. Dükkanlar bütünüyle kapalý, ahali heyecandadýr.
(7 Kasým 1919) Küçük - Ermenistan teþkiline ve Kilikya'nýn Fransýzlar tarafýndan tamamen iþgaline mani olmak için, mülkiye memurlarýnýn ve askeriyenin el ele vererek Adana vilayetinde ve baðýmsýz sancaklarda karþý koyma vasýtalarýný hazýrlamalarý ve hazýr bulundurmalarý bütün alakadarlara yazýldý. (10 Kasým 1919)
Adana'da Fransýzlar ve Ermeniler tarafýndan yapýlan zulümlerin ve tecavüzlerin artmasýndan dolayý Ermeni zulümlerini görmek üzere milletlerarasý bir heyetin Adana'ya yollanmasý (16 Kasým 1919)
Ermenileri geri çekerek, Ýslamlar aleyhindeki zulme nihayet vereceklerini söyleyen Fransýzlarýn bu defa birlikte Ýslam halký katliam eyledikleri son derece dikkate deðerdir. (11 Ocak 1920)
Adana'da 1170, Toprakkale-Islahiye þimendifer hattý üzerinde 270, Osmaniye-Adana üzerinde 200, Katma'da 300, Kilis'te 600, Antep'te 1200, Maraþ'ta 1200 kadar Fransýz sömürge ve Ermeni askeri olmak üzere iþgal kuvvetleri bulunduðu anlaþýlmýþtýr. (24 Ocak 1920)
Maraþ'ta, Fransýzlar, Ermeniler, Müslümanlarý katliam etmektedirler. insanlýk aleminden bu katliama nihayet verilmesini. (25 Ocak 1920) Maraþ'ta, Fransýz ve Ermeniler tarafýndan Müslümanlarýn katliamý, insanlýðý dehþete düþürecek þekilde devam ediyor. (29 Ocak 1920)
On yedi günden beri Maraþ'ta cereyan eden feci ve kanlý vakalara nihayet verilmesi hakkýnda, medeniyet ve insanlýk aleminin duyup öðrenmesi için yükseltilen feryat ve acýnýn yankýlanacak bir yer bulmadýðý, hala bu vahþetin devamýyla sabit oluyor. (8 Þubat 1920)
Adana'da heyecan ve asabiyet ziyadeleþmiþtir. Ermeniler, kilise ve mekteplerde sýk sýk toplanmaktadýrlar. Ýnekler ve Bahçe Ermenileri, Güller ve Zencirli Ýslam köylerini yaðmalamýþ ve ahalisini pek vahþiyane katliam etmiþlerdir. (10/11 Þubat 1920)
Medeniyet maskesine gizlenen Fransýzlar ve onlarýn öncüsü olan Ermeniler, Urfa ve havalisinde Ýslam ahali hakkýnda zalimane katliamlara baþlamýþlardýr. (14 Þubat 1920) Tarihte emsali görülmemiþ olan bu vahþetin faili Ermeniler olup, Müslümanlar ancak namus ve hayatlarýný muhafaza kaydýyla mukavemet ve müdafaada bulunmuþlardýr. Yirmi gün devam eden Maraþ katliamýnda Müslümanlarla birlikte þehirde kalan Amerikalýlarýn bu hadise hakkýnda Amiral Bristol'a çektikleri telgraf, facia sebeplerini, tekzip edilemez bir þekilde tayin etmektedir. General Keret'in geri çekilmesiyle neticelenen bu muharebelerden sonra Kuvayi Milliye'ye teslimiyet arz eden muharip Ermeni kuvvetlerine karþý hiçbir ceza tatbik etmeyip bilakis onlarý þefkatli sinesine ve himayesine alan milletimizin alicenaplýðýný Maraþ Ermenileri de minnet ve þükran ile teyit etmektedirler. Þu halde Ermenilerin intikam fikri ve tecavüzleri neticesi meydana gelmiþ bazý vakalar var ise, bunlarýn mesuliyeti milletimize deðil bizzat Ermeni milletine ve onun tahrikçilerine ait olmak lazým gelir. (20 Þubat 1920)
Hiçbir yerde Ermeni kýtali (kýrýmý) yapýlmakta deðildir. Maraþ hadisesinden bahsedilmek murat ediliyorsa, orada Fransýz askerleriyle beraber milletimize taarruz eden Ermeniler katledilmiþ olmayýp, bilakis Fransýz askeri kendilerini terk edip çekildikten sonra Ýslamlar tarafýndan himaye ve þefkate mazhar olmuþlardýr. milletimiz sebepsiz hiçbir yerde hiçbir yabancý unsura mütecaviz deðildir. (22 Þubat 1920)
Kozan'da birçok Türklerin kiliseye doldurulduðunun tesbit edildiði, Feke ilçesinin 80 Ermeni tarafýndan sarýldýðý bildiriliyor, ayrýca Saimbeyli'ye az zamanda takviye yetiþtirilmediði takdirde Türklerin sonunun fena olacaðý, silahlý olmayan Ermenilere hiçbir sebeple taarruz edilmemesi.... (2 Mart 1920)
Bir uydurma Ermeni kýrýmý meselesi ve tüm dünyayý aldatmak için yaratýlan bu kin ve hýrs ürünü propagandalarýn niteliði hakkýnda uygarlýk ve insanlýk dünyasýnýn bir kere daha aydýnlatýlmasý ve bu suretle haksýzlýða uðramýþ Türk ulusunun iðrenç ve alçakça bir suçlamadan arýndýrýlmasý. (7 Mart 1920)
Bugün Kozan, Haçin (Saimbeyli), Feke gibi bölgelerde fiilen kendisini göstermiþ olan Ermeni mezaliminin bir an önce söndürülmesi gereklidir. Yalnýz þu aralýk her türlü islam hareketlerini Ermeni kýrýmý biçiminde göstermek istenildiði anlaþýldýðýndan harekatýn her halde bu gibi yanlýþ söylentilere ve suçlamalara yer býrakmayacak þekilde idaresi.
(9 Mart 1920)
13 Mart tarihli Temsp gazetesinde Lord Curzon Avam Kamarasýnda irad ettiði nutukta Ermenilere dair demiþtir ki: Bana öyle geliyor ki siz Ermenileri sekiz yaþýnda pek temiz ve masum bir kýz gibi zannediyorsunuz. Bunda pek yanýlýyorsunuz. Zira Ermeniler bilhassa son harekatý vahþiyaneleri ile ne derecelere kadar hunhar bir millet olduklarýný bizzat kendileri ispat eylemiþlerdir.
(27 Mart 1920)
Fransýzlar Maraþ ve Urfa'da yaptýklarýný Adana'da da yaparak Ermenileri silahlandýrýyorlar. Bunlar Ýslam halkýna saldýrýyor. Kozan çevresinde Ýslam halkýndan toplanan silahlar ve hayvanlar saldýrgan Ermenilere veriliyor. Kozan çevresindeki Hamam, Kurtoðlu Çiftliði, Çolak Hasan, Yassýçalý, Mehmet Aða ve Kabasakal köyleri Ermeni jandarma ve gönüllülerince bütün olarak yakýlmýþtýr. Buçak yakýnlarýnda birkaç köyün daha yakýldýðý da haber alýnmýþtýr. Kilikya'da ve çevresindeki iþgal bölgelerinde Fransýzlarýn yarattýðý durum, Türkler ve Ermeniler arasýnda karþýlýklý olarak bir öç alma duygusunu beslemek ve bunun sonucunda da, iþgalin kaldýrýlmasý ile birlikte yerli halkýn birbirlerini boðazlayacaklarýný dünyaya yayarak amaçlarýna varmaktýr.
(31 Mart 1920) Esirlerin hastalýk sebebiyle bile olsun elimizde ölmeleri dini ve milli ahlakýmýza uygun düþmedikten baþka vatani çýkarlarýmýzý da gerçek biçimde yaralar.
(13 Nisan 1920) Düþmanlarýn bütün çalýþmasý, barýþ esaslarýnýn kararlaþtýrýlacaðý þu sýralarda memleketimizi dýþarýda ve içeride güçsüz bir durumda býrakarak istedikleri her þeyi kabul ettirmeyi amaçlýyordu. Geleceðe yönelik çýkarlarýný, çeþitli baskýlarla bütün dýþ ülkeleri aleyhimize çevirmekte gören bazý kuruluþ ve unsurlar ise, tarafýmýza yöneltilen bu akýmý temelinden yýkmak ve bütün dýþ ülkelerin milletimiz lehine, düþüncelerinde deðiþiklikler olmasýna fýrsat vermemek için, tümüyle yalan olan en son Ermeni soykýrýmý uydurmasýný düzenlediler ve açýkladýlar. Ýngilizler, bir yandan dýþ durumumuzu yeni toplu öldürme iftiralarý ile sarsarak tasarladýklarý Ýstanbul iþgalini kolaylýkla uygulayabilecek bir ortam hazýrlýyorlardý Anadolu'da yerleþmiþ Ermenilerin ve Rumlarýn hükümet emirlerine ve milli amaçlara karþý gelmedikçe her türlü saldýrýdan korunmalarý ve tam anlamý ile mutlu ve rahat bir hayat yaþamalarý öteden beri kabul edilmiþ bir ana konu idi. Kilikya ve dolaylarýnda ve doðu hududumuz dýþýndaki resmi ve resmi olmayan Ermeni kuvvetlerinin dindaþ ve ýrkdaþlarýmýza karþý yapýlan cinayete varan saldýrýlarý karþýsýnda bile, ülkemizde yaþayan Ermenilerin her türlü taarruzdan korunmasýný saðlamayý pek önemli bir medeni görev kabul ettik ve Anadolu'nun dýþ dünya ile iliþkisinin kesik olduðu bu günlerde yüce vatan çýkarlarýný amaçlayan önlemler içinde Ermeni halkýnýn esenliðinin korunmasý gerekliliðini bütün makamlara bildirdik. Ýþte, Ýstanbul'un yabancý kuvvetlerce iþgalinden bu güne kadar geçen acý günlerinde hiçbir dýþ ülkenin fiili korumasýna eriþemeyen Anadolu Ermenilerinden hiçbir kiþinin, en küçük bir anlamda bile, saldýrýya uðramamýþ olmasý, bize her nedenle cinayet yükleyen ve medeni duyarlýlýðý kendi tekelinde sanan entrikacý Avrupalýlarýn yüzlerini kýzartacak ve milletimizin yaradýlýþýndan sahibi bulunduðu insanlýk törelerinin yücelik derecesini ispat edecek çok önemli bir konudur. (24 Nisan 1920) Adana, Maraþ, Ayýntap ve Urfa gibi en eski Ýslam memleketleri Fransýz zabitlerinin idaresinde Ermeni kin ve öfkesine, Ermeni ruhunun yýrtýcý kabalýk ve düþmanlýðýna yenecek, parçalanacak bir av gibi terkedildi. (09 Mayýs 1920) Üç Sancak'taki Türk halký Ermeniler tarafýndan devamlý olarak katliam edilmektedir. Ermenilerin böyle hareket ettiklerini Avrupalýlar da kabul etmektedirler. (13/14 Haziran 1920) 11 Haziran öðleden sonra saat üçte bu zavallý halk, Kahyaoðlu Çiftliði'ne vardýðýnda silahlý otuz Ermeni'den kurulu bir çetenin saldýrýsýna uðrayarak erkekler bir eve, çocuklarla kadýnlar bir baþka eve doldurulmuþ, kýrk üç erkek, yirmi bir kadýn ve sayýsý saptanamayan çocuklar kamadan geçirilmiþlerdir. Ayrýca, dördü erkek ve on sekizi kadýn olmak üzere yirmi iki yaralý vardýr. Kadýnlarýn kollarýný keserek bileziklerini ve küpelerini almýþlardýr. Adana'nýn 10 km doðusundaki Ýncirli köyünde 9 Haziran 1920 günü Ermeni çeteleri bütün köy halkýný bir yere doldurup bomba ile havaya uçurmuþlardýr. (13 Haziran 1920) Bolþeviklere Azerbaycan'da muhalifler vardý. Onlar bir karþýt hareket yaptýlar. Azerbaycan'da bizim kendi arkadaþlarýmýz vardý. O arkadaþlarýmýza Ýngilizler dediler ki: "Bolþeviklerle muharebe ediniz. Türkiye bizimle anlaþtý." Orada bulunan arkadaþlarýmýz da ellerindeki kuvveti çarptýrdýlar ve tabii maðlup oldular. Maðlup olduktan sonra biz de iþittik. Haber gönderdik, filan ettik. Halbuki Bolþeviklerle bu muharebe baþlayýnca ahali-i Ýslamiyenin katline baþlanýldý. Ermeniler bundan istifade etti ve hudutlarda bulunan ahali-i Ýslamiye de bundan istifade etti. (3 Temmuz 1920) Gümrü'de baþlayan barýþ görüþmelerinin iki ulus için karþýlýklý güvenlik ilkesine dayalý bir barýþ ve bolluk dönemi getirecek bir sonuca ulaþmasý bizce de pek uygun ve gerekli olduðuna kuþku duyulmayacaðý umudu ile Ermenistan'ý artýk zararlý dýþ etkilerden korumaya yönelik yurtseverce çalýþmalarýnýzda kesin baþarýlar dilerim.
(29 Kasým 1920)
Ermeniler Van ve Bitlis'i ele geçirince, Irak'taki Ýngilizlerle birleþeceklerinden dolayý bütün Yakýndoðu'da Ýngilizlerin yeri çok saðlamlýk kazanacaktýr. Rum, Ermeni gibi Batý emperyalistlerinin hizmetçisi olan uluslarla, bu çabalarýnda direndikleri sürece anlaþma olanaðýmýz yoktur. Yunanistan ancak Türk çoðunluðunun yerleþik bulunduðu Ýzmir ve Trakya'dan ve Ýngiliz köleliðinden vazgeçtiði zaman bizimle dost olabilir.
(1 Aralýk 1920) Ve gerek Rus gerek Garb istatistikleri bu hususta kanýt olarak yeterlidir. Birkaç asýrdan beri Þark Vilayetlerimizin hiçbir kýsmýnda hiçbir vakit bir Ermeni çoðunluðu olmamýþtýr. Ve Çarlýk idaresi veya Garb emperyalistleri tarafýndan teþvik edilen Türk ve Ermeni halklarýnýn giriþmiþ olduklarý kanlý mücadeleler bir tarafa olduðu kadar, öteki tarafa da can kaybýna malolmuþtur. 1917'de Ruslarýn çekilmesinden sonra Ermeni çetelerinin Þark vilayetlerimizi ne halde býraktýklarý bunun kafi derecede bir ispatýdýr. Ermenistan'ý Mezopotamya'da yerleþmiþ Ýngilizlere yaklaþtýracak surette uzatmak, Moskova ve Ankara hükümetlerine pek çok nahoþ sürprizler yaratmak demek olur.
(27 Aralýk 1920) Soru - Yakýn zamanda Türklerin Ermenilerle katliam yaptýklarý hakkýnda neþredilen haberler doðru mudur? Cevap- Türkler tarafýndan Ermeniler aleyhinde katliam, uydurulmuþ rivayetler ve daha önce yayýlmýþ bir takým yalan ve iftiralardan ibarettir. Bunlarýn kat'iyyen doðru olmadýðýna emniyet edebilirsiniz. Bu hakikatin belgelendirilmesi için tarafsýz heyetlerin memleketimizde kemal-i serbesti ile icra-yý tahkikat eylemelerini memnuniyetle kabul ederiz. Bu meseleye dair Ermenistan'daki Yakýn Doðu Amerika yardým heyetleri tarafýndan verilen en son raporlarýn okunmasýný tavsiye eyleriz. Soru - Türklere Ermeniler tarafýndan katliam yapýlmýþ mýdýr? Cevap - Türk ahali hakkýnda Ermeniler tarafýndan yapýlan mezalim ve katliam ki Ermenistan üzerine ordularýmýz tarafýndan ihtiyar edilen harekatý zaruri kýlmýþtýr. Gayet geniþ mikyasta vaki'dir. Buna dair vesaik-i kat'iyeye malikiz; bu vesaik suretlerini size ayrýca verdireceðim.
(17 Ocak 1921) Düþmanca ithamda bulunanlarýn sürdürdükleri büyük mübalaðalar dýþýnda Ermenilerin tehciri meselesi aslýnda þuna inhisar etmektedir: Rus ordusu 1915'de bize karþý büyük taarruzunu baþlattýðý bir sýrada o zaman Çarlýðýn hizmetinde bulunan Taþnak Ermeni komitesi, askeri birliklerimizin gerisinde bulunan Ermeni ahalisini isyan ettirmiþti. Düþmanýn sayý ve malzeme üstünlüðü karþýsýnda çekilmeye mecbur kaldýðýmýz için kendimizi daima iki ateþ arasýnda kalmýþ gibi görüyorduk. Ýkmal ve yaralý konvoylarýmýz acýmasýz þekilde katlediliyor, gerimizdeki köprüler ve yollar tahrip ediliyor ve Türk köylerinde terör hüküm sürdürülüyordu. Bu cinayetleri iþleyen ve saflarýna eli silah tutabilen bütün Ermenileri katan çeteler, silah cephane ve iaþe ikmallerini, bazý büyük devletlerin daha sulh zamanýndan beri kendilerine kapitülasyonlarýn bahþettiði dokunulmazlýklardan bilistifade ve bu maksada matuf olarak büyük stoklar husule getirmeye muvaffak olduklarý Ermeni köylerinden yapýyorlardý. Ýngiltere'nin sulh zamanýnda ve harp sahasýndan uzak olarak Ýrlanda'ya reva gördüðü muameleye hemen hemen kayýtsýz bir þekilde bakan dünya efkarý, Ermeni ahalinin tehciri hususunda almaya mecbur kaldýðýmýz karar için bize karþý haklý bir ithamda bulunamaz. Bize karþý yapýlmýþ olan iftiralarýn aksine, tehcir edilmiþ olanlar hayattadýr ve bunlardan ekserisi þayet Ýtilaf Devletleri bizi tekrar harb etmeye zorlamasa idi evlerine dönmüþ olurlardý. Brest-Littowsk Muahedesinin akdini müteakip Ruslarýn Þark vilayetlerimizi tahliyeye baþladýklarý sýrada Ermeni çetelerinin yapmýþ olduklarý katliam ve tahribat kafi derecede herkesin malumudur. Sivas'ta benle görüþmüþ olan, bilahare bu bölgeleri ziyaret eden ve buralarda Ermeni çetelerinin davranýþlarý hususunda mufassal müþahadelerde bulunarak daha sonra kendisine bu konuda anlatmýþ olduðum þeylerin doðru olduðunu bana yazmýþ bulunan Amerikan Generali Harbord Amerikan Umumi ekfarýnýn kendisinden faydalý bilgi temin edebileceði bir þahidimizdir. Taþnaklar daha sonra da Kars ve Olti bölgelerinde Alexandropol (Gümrü) Antlaþmasýnýn akdine kadar cinayetlerine devam etmiþlerdir. Milyonlarca Türk'ü binlerce Ermeni'nin hakimiyetine terketmeye kalkýþan Wilson projesi sadece gülünçtür.
(26 Þubat 1921) Güneyde Fransýzlarla onlarýn silahlandýrdýðý ve bize karþý kýþkýrttýðý Ermeniler ve doðuda Ermenistan Ermenileri memleketimizin ele geçirdikleri yörelerinde ve iþgal edilen sýnýr ve cepheler çevresinde Müslüman halka çeþitli zulümler uyguluyor ve katliam yapýyorlardý.
(1 Mart 1921) Ermeni sorunu denilen ve Ermeni milletinin gerçek olmayan isteklerinden çok, dünya kapitalistlerinin ekonomik yararlarýna göre çözülmek istenilen sorun, Kars antlaþmasý ile, en doðru þekilde çözüme ulaþtýrýlmýþ oldu. (Alkýþlar) Yüzyýllardan beri dostluk içinde yaþayan iki çalýþkan halkýn iyi iliþkileri memnuniyetle yeniden kuruldu.
(1 Mart 1922) Doðuda Trabzon'u, güneyde Adana'yý içine alacak büyük Ermenistan'dan eser kalmamýþtýr. Ermeniler, gerçek sýnýrlarý içinde býrakýlmýþtýr. (13 Aðustos 1924)
Murat Binzet
